Stront

Soms bevalt me het gevoel
Vreemd te zijn in eigen lijf.
Mijn leven wijkt af van zijn doel,
Mijn handen weten zich geen blijf.

Onder mijn stappen valt de aaRde stil.
De tijd drukt lippen op mijn mond.
Ik kus de grond. Ik ben de spil
Van al wat wentelt in de stront.